Ο θεός, στην αρχή του χρόνου όταν έφτιαξε τον κόσμο, προτού δημιουργήσει τον άνθρωπο, έπλασε τα βουνά στα οποία έδωσε ζωή δίχως θάνατο.

Τις πρώτες χιλιετίες όλη η γη σείονταν από τις περιπέτειες των βουνών.

Αγαπούσαν και μισούσαν, ποθούσαν και πολεμούσαν, μετακινούνταν και γνώριζαν τον κόσμο όλο .

Σιγά–σιγά όμως όλα άρχισαν να μην έχουν εκείνη τη πρώτη ζωντάνια.

Λίγο πολύ τα είχαν ζήσει όλα και δεν ήταν κάτι να τους πιέζει.

Θεωρούσαν και είχαν τον χρόνο σύμμαχο.

Υπήρχε καιρός για οτιδήποτε.

Οι έρωτες ξεθώριασαν και τα πάθη έσβησαν.

Τα πάντα μοιραία συντρίβονται στον άπειρο χρόνο.

Ο δημιουργός απογοητευμένος από το έργο του, έπλασε τον άνθρωπο στον οποίο δώρισε τη φθορά και το θάνατο.

Όσο για τα βουνά.

Πια ζουν την αιώνια λήθη.

Παγωμένα στέκουν και εάν καμιά φορά κάποιο από αυτά, θυμηθεί κάτι και πάει να σαλέψει, η ανία το ακινητοποιεί.

Houli-v

Permalink για το "Βουνά (Ι)"